Testo di 'Pianostemmer' di Fons Jansen

"Dat vind ik altijd een uitermate stompzinnig apparaat. Een soort ruitenwisser
die voor zichzelf is begonnen. Eerst maal de piano stemmen. Dit is trouwens
geen piano. Dit is de gemeentelijke pedaalemmer. Vertel mij niets over
piano's. Ik heb ze gestemd van alle nationaliteiten. Althans nationaliteiten
waar stemrecht is. En dat is nog zeer verschillend. Neem de Zuidafrikaanse
piano. Daar is wel stemrecht, maar men laat alleen de blanke toetsen stemmen
Dan raken de zwarten ontstemd

Eerst maal de noottoestand bekijken
Dit is de piano van mevrouw die hier woont. Die heeft levenslang gezeten in de
kunst met een grote kaa; tenslotte is zijzelf een grote kaa geworden. Oer
conservatief. Veel te lang op het conservatorium blijven hangen. Toen zij jong
was is zij daar begonnen als sopraan. Maar ja, als een mens alt wordt. Dan
zingt men vanzelf een toontje lager

En een huwelijk als die mensen hebben. Om op te schieten. Die man en die vrouw
offeren zich gans voor elkaar op
Bijvoorbeeld: Hij eet graag om zeven uur, zij liever om vijf uur. Dan eten ze
om zes uur. Maar dan hebben ze allebei de pest in
Die man heeft mij toevertrouwd: mijn vrouw is een lotje uit de loterij, maar
het is een nietje. En altijd ruzie en onenigheid. Zegt zij: Waarom hoest jij
altijd als ik tegen jou praat? Hij: Wanneer zal men dan hoesten
Ik was er zelf bij toen hier een man aan de deur kwam met een bosje bloemen
Mag ik u deze bloemen aanbieden voor uw vrouw? Hij zegt: Zeker, dat is geen
gekke ruil

O, als stemmer leert men de mensen kennen. En ik moet u zeggen, mensen met een
piano zijn altijd interessante mensen
Mensen zonder piano zijn niet interessant. Daar kom ik ook nooit
En men komt bij alle soorten mensen. Bejaarde mensen, jonge mensen
Hiernaast heb ik een piano te stemmen bij een pasgetrouwd stel. Nou ja, wat is
dat tegenwoordig nog: pasgetrouwd? Afijn, die mensen eten nu ook samen. Wel
omslachtig, dat men daar eerst voor naar het stadhuis moet

En een pianostemmer is altijd het klachtenboek van mevrouw. Altijd verhalen
van: stemmer wij kunnen geen hulp krijgen, wij hadden een werkster, maar die
bleek asociaal te zijn. Ik zeg: Waar ziet men dat aan, als een werkster
asociaal is? Ja, ze praatte driekwart van de tijd. Ik zeg: Mevrouw, probeer
maal een sociaal werkster, die praat vierkwart van de tijd
O, stemmer (zulke verhalen, dag in dag uit) wij hadden een meisje in de
huishouding, maar dat heeft ontslag genomen want ze was is positie. Mevrouw
denkt: Zo'n huishoudelijk meisje krijg ik nooit meer terug. Dat kind stond
's morgens op met een ragebol en was tot diep in de nacht aan de zwabber. Dus
mevrouw zegt: Lieve kind, maak je geen zorgen, blijf bij ons wonen, de baby
komt hier ter wereld en wij zullen dat kindje wel adopteren. Jaar later: weer
ontslag, weer in positie. Mevrouw strijkt nog eenmaal met de hand over het
hart en de tweede baby wordt ook in die familie liefderijk opgenomen. Jaar
later? Weer ontslag. Mevrouw schrikt zich dood en zegt: Wat is dat nou, toch
niet weer in positie? O, nee hoor, zegt dat meisje, maar een gezin met twee
kleine kinderen wordt mij wat druk

Ik ken een man die heeft de volgende theorie. Als het waar is, zegt hij, dat de
eerste vrouw damals genomen is uit een rib van de man, dan heeft iedere man
recht op evenzoveel vrouwen als hij ribben heeft. Ik zeg: U gaat uw gang maar
zeven paar ware vrouwen, drie paar zwevende en twee paar valse. O ja, er zijn
nog wel monogame huwelijken. Maar er zijn ook stereogame huwelijken. En de
stereogame zijn ook mono afspielbaar
Ik kom ergens, daar heet de vrouw Olieslagers, het zoontje heet Vermeulen en
het dochtertje Van Beek
Ik zeg: Meneer, wat is hier loos. Hij zegt: Mijn naam is Haas

Trouw was vroeger toch een begrip? En tegenwoordig? Een ochtendblad. Ja ik wil
dat was vroeger een dure belofte. Tegenwoordig een musical. Zal ik niet naar
toe gaan. Als ik uitga ga ik naar de opera. Ik heb pasgeleden nog gezien de
Faust. Van eh... van kom... van Duys
Of ik ga lachen. Ben onlangs nog naar Pepijn geweest. Vreselijk gelachen. Ik
was niet alleen daar, ik was daar samen met mijn weduwe, een vriendin van mij
Die vrouw heeft zo gelachen, heeft me achteraf nog een brief geschreven, die
heb ik altijd nog bewaard
Hier schrijft zij: Waarde stemmer, naar aanleiding van de avond die wij samen
enzovoort. Hier schrijft zij letterlijk: Ik ben nu twee jaar weduwe, maar
sinds de dood van m'n man heb ik niet zo gelachen

O, als stemmer ziet men allerlei huwelijken. Ik zeg altijd, het huwelijk is een
spelletje liefhebben met hindernissen. Want in ieder mens zit altijd een
kapotte snaar. En de vrouw is speciaal te vergelijken met een piano. Omdat zij
altijd stemt en ontstemt. Een diepe gedachte. Is ook niet van mijzelf. Die is
van Philip Teleman, oude componist, twee eeuwen geleden, die behalve fluit
sonates ook liederen schreef. En een van die liederen noemde hij das
Frauenzimmer en dat betekent niet alleen de vrouwenkamer maar ook de vrouw
op zich, hoe zegt men dat hier: Het vrouwmens. En dan zegt hij het volgende

Das Frauenzimmer
Verstimmt sich immer
Nach Luft und Wind
Drum Schade vor die Manner
Die keine rechte Kenner
Vom Stimmen sind

Die meisten Manner
Sind slechte Kenner
Von Melodie
Drum Schade vor die Frauen
Die ihnen sich vertrauen
Zur Harmonie

Mooi, he? Daar is de NVSH voorlopig nog niet aan toe. Het is toch waar. Een
vrouw en een piano zijn altijd vergelijkbaar. Ze kan nog zo fijn besnaard
zijn, doch als daar niet goed op gespield wordt. Also, iedere man is als een
pianostemmer. Die moet zorgen dat zijn vrouw goed gestemd is. Anders wordt zij
vals. Een vrouw en een piano zijn vergelijkbaar. Hoe vaak zegt men niet: Van
buiten een prachtig meubel, maar ja... Blijkt niet de minste muziek in te
zitten. En wat moet men dan doen? Men kan het op een akkoordje gooien. Ik zeg
altijd: de mollen onder de grond en de kruisen er bovenop. Het ganse
vrouwenleven speelt zich af in drie toonaarden
Wat ooit begonnen is als b - als b.b. - dat eindigt als bes. En gaat tenslotte
over in as."