Testo di 'De Poesjkinprijs' di Robert Long

Rusland, Rusland, wat een werelddeel
Rusland, artistiek en cultureel
Rusland is een paradijs
Leve Rusland, leve de Poesjkinprijs

En laat het westen dan maar Goethe en Balzac vereren
En triest op Nietzsche zijn, en op Shakespeare en op al die heren
Nu zien ze Rusland nog als achterlijk en dom
Maar onze grote schrijvers zullen inslaan als een bom

"Ik ben in 1860 in Taganrog geboren, een kleine stad in Zuid-Rusland
Mijn grootvader was nog lijfeigene en mijn vader had een kruidenierswinkel
Hij was zeer godsdienstig en sloeg mij en mijn broertjes dus vaak
Pardon, een kleine verkoudheid, 't is niets
Ik ging naar het gymnasium terwijl mijn vader failliet ging en naar Moskou vluchtte
Na mijn eindexamen studeerde ik daar medicijnen en begon te schrijven - grappige verhaaltjes in tijdschriften om geld te verdienen voor mijn familie
In 1882 schreef ik 56 stukjes, in 1883 meer dan 130 en in 1884 werd ik arts
Langzamerhand ging ik minder schrijven maar beter
En nu - in 1888 - heb ik zowaar de Poesjkin-prijs gekregen
En ik kan net als Lord Byron zeggen: op een ochtend werd ik wakker en merkte dat ik beroemd was!"

Tsjechov, Tsjechov, wat een kunstenaar
Tsjechov heeft de poesjkin-prijs dit jaar
Wat een prachtig eerbewijs
Leve Tsjechov, leve de Poesjkin-prijs

En bovendien hebben wij Oblomov
Een Dostojewski en een Gontsjarov
Toergenjev, Boelgarin, Potapenko
En Tolstoi, Zjoekovski, Negrasov en Gogol
En in die eregalerij
Komt daar nu Anton Tsjechov bij

Nazdarovje, Tsjechov is een Rus
Nazdarovje, op de Russen dus
Rusland is een paradijs
Leve Rusland, leve de Poesjkin-prijs
Leve Tsjechov - leve - de Poesjkin-prijs